Het echte werk is begonnen

De eerste werkweek in Dodoma zit er net op. Het was alweer een bezige week. Op het werk m’n weg wat zoeken, iedereen leren kennen, proberen zo snel mogelijk de namen en naamgebaren van de ongeveer 60 kinderen en de leerkrachten te onthouden, Swahili oefenen, Swahili gebarentaal leren. Maar ook gewoon ontdekken hoe lang het gemiddeld duurt om op school te geraken. Vandaag was dat bijvoorbeeld een half uur langer dan gisteren, hoewel ik even laat vertrokken was. De daladala mannetjes hadden nog zin in koffie:-), tja niks aan te doen.

Swahili gebarentaal leer ik nu twee keer per week samen met een groep leerkrachten op een middelbare school in Dodoma. Op die school zitten een aantal dove leerlingen en ongeveer 10 leerkrachten volgen nu een uitgebreide cursus gebarentaal, mooi voorbeeld van inclusief onderwijs voor hier. De eerste les was echt supernuttig, het alfabet en de cijfers (hoewel de kinderen me dit al geleerd hadden), de tweede les iets minder, anderhalf uur lang alle gebaren voor een stuk of 30 regio’s in Tanzania leren. Dit illustreert voor mij wel mooi het traditionele onderwijs in Tanzania, voor zover ik dit al heb ervaren. Sowieso leer ik wel erg veel en zeker ook gesproken Swahili, ik heb al een persoonlijke 'tolk' toegewezen gekregen. Een jonge leerkracht die redelijk goed Engels praat en verplicht naast mij moest komen zitten, gelach alom, maar de meeste mannen vinden het helemaal niet erg om naast een mzungu vrouw te zitten. Ik kon al wel 20 keer getrouwd zijn hier:-)!

Het is erg boeiend om te zien wat er al allemaal gebeurt op school, er zijn een paar echt goeie gemotiveerde leerkrachten. De eerste periode is voor mij vooral observeren, kijken hoe het nu loopt en de talen leren. De gebarentaal lukt me voorlopig beter dan gesproken Swahili, is wat intuitiever en veel minder grammaticaal. Er is ook een horend dochtertje van een van de matrons (‘verzorgsters’) op school die gebarentaal kan. Zij kan me erg veel leren en ze vindt het nog leuk ook. Zo heb ik een middag doorgebracht,  samen met de kinderen boekjes kijken en zij maar gebaren, en de kleintjes leren er ook nog van!

Deze week ben ik ook in m’n huisje getrokken. het is erg leuk, rustig en ruim. We delen een compound met 7 mensen nu. de andere bewoners noemen het Camp Holland, maar daar doe ik niet aan mee. Mijn Zwitserse buur en ik geven tegengewicht. Er loopt ook steeds een bewaker rond en een paar honden en een kat. Verder best veel muggen en de hele nacht lang een erg mooi concert van allerlei verschillende diertjes, insecten, hanen, katten, honden en heel luide kikkers! Die kikkers zijn echt grappig, keken we daarnet een film met achtergrond kikkermuziek.

Deze week was nog een beetje rommelig, nog wat spulletjes voor de keuken enz kopen en er wordt een nieuwe bank geïnstalleerd in m’n huisje en wat kleine herstellingetjes, maar het zal echt fijn zijn als alles in orde is!

Swahili leren in Morogoro

Het waren intensieve twee weken in Morogoro. We logeerden bij nonnen in het Amabilis center, die ons dagelijks volpropten met eten en drinken. En we deden al niet veel anders dan zitten en leren, ik voelde me elke dag vetter worden. Maar was ook wel erg fijn om in een rustige, beschermde omgeveing te verblijven, Swahili leren is namelijk veel moeilijker en vermoeiender dan ik verwachtte. Ik had na de 2 weken wel het gevoel al iets te kunnen, maar na m’n eerste werkdag liep ik toch serieus tegen m’n grenzen aan. De context is heel anders, de mensen praten veel sneller en ja het is niet echt een taal die ik aan iets anders reeds geleerd in m’n hoofd kan koppelen. Om de een of andere reden komt er vaak Spaans uit als ik Swahili probeer te praten. De echte klik moet nog komen.

Tijdens onze language training moesten we ook naar de markt om ingerdienten te kopen voor onze kookvoormiddag op zaterdag en om te leren afdingen ook wel. Erg leuk, ook het koken met de nonnen! Nooit bij stil gestaan dat zij zo veel werk hadden voor het bereiden van die simpele witte kokosrijst. Alles rijst die je hier koopt moet gesorteerd worden met een speciale soort mand. Je vind er vanalles tussen, kleine steentjes, slechte korreltjes, gedroogd gras, kleine diertjes… En dan de kokosnoot schrapen, superleuk is dat! Dat zie je best op de foto, het lukte na wat oefening al aardig, dat is één van m’n volgende aankopen!

De zondag nadien gingen we een dagje op safari, erg vroeg uit de veren dus! Maar het was de moeite, al voor we het park binnen reden, we waren nog op de weg waar ook de gewone bussen rijden, zagen we giraffen, olifanten en zebra’s! Jaja het kan dus zelfs gratis als je wil! De rest zie je best gewoon op de foto’s, maar het is echt een prachtige ervaring die eerste keer. Was beetje vreemd te beseffen dat die oerdieren, de giraf is echt bijzonder, lijkt zo oud, nog steeds hun eigen leventje leiden in die prachtige natuur.

We hadden ook een sessie ‘language out’ tijdens onze tweede week les. Hanna en ik bezochten toen de dovenschool in Morogoro. Renée en nog een andere vso’er hadden al met deze school samengewerkt en het was echt fijn om te zijn wat een schoolvoorbeeld zij zijn in de kleinste klasjes. Erg leuke ervaring en ik ga er zeker nog eens terug!

Het was ook een fijne groep volunteers, een paar echt erg warme mensen ontmoet die ik zeker een bezoekje ga brengen! Hoewel het voor sommigen nog een tijdje zal duren, het regenseizoen maakt een busrit naar daar erg moeilijk en wat te riskant.  De natuur heeft hier nog zo’n grote invloed op het dagelijkse leven erg bijzonder. En erg mooi! Ik geniet elke dag van de vele prachtige vlinders, felgekleurde hagedissen, allerlei bizarre insecten, de zon, blauwe hemel, regenwolken, gigantische bliksems en kletterende regenbuien, felgekleurde bloemen, …