Swahili leren in Morogoro

Het waren intensieve twee weken in Morogoro. We logeerden bij nonnen in het Amabilis center, die ons dagelijks volpropten met eten en drinken. En we deden al niet veel anders dan zitten en leren, ik voelde me elke dag vetter worden. Maar was ook wel erg fijn om in een rustige, beschermde omgeveing te verblijven, Swahili leren is namelijk veel moeilijker en vermoeiender dan ik verwachtte. Ik had na de 2 weken wel het gevoel al iets te kunnen, maar na m’n eerste werkdag liep ik toch serieus tegen m’n grenzen aan. De context is heel anders, de mensen praten veel sneller en ja het is niet echt een taal die ik aan iets anders reeds geleerd in m’n hoofd kan koppelen. Om de een of andere reden komt er vaak Spaans uit als ik Swahili probeer te praten. De echte klik moet nog komen.

Tijdens onze language training moesten we ook naar de markt om ingerdienten te kopen voor onze kookvoormiddag op zaterdag en om te leren afdingen ook wel. Erg leuk, ook het koken met de nonnen! Nooit bij stil gestaan dat zij zo veel werk hadden voor het bereiden van die simpele witte kokosrijst. Alles rijst die je hier koopt moet gesorteerd worden met een speciale soort mand. Je vind er vanalles tussen, kleine steentjes, slechte korreltjes, gedroogd gras, kleine diertjes… En dan de kokosnoot schrapen, superleuk is dat! Dat zie je best op de foto, het lukte na wat oefening al aardig, dat is één van m’n volgende aankopen!

De zondag nadien gingen we een dagje op safari, erg vroeg uit de veren dus! Maar het was de moeite, al voor we het park binnen reden, we waren nog op de weg waar ook de gewone bussen rijden, zagen we giraffen, olifanten en zebra’s! Jaja het kan dus zelfs gratis als je wil! De rest zie je best gewoon op de foto’s, maar het is echt een prachtige ervaring die eerste keer. Was beetje vreemd te beseffen dat die oerdieren, de giraf is echt bijzonder, lijkt zo oud, nog steeds hun eigen leventje leiden in die prachtige natuur.

We hadden ook een sessie ‘language out’ tijdens onze tweede week les. Hanna en ik bezochten toen de dovenschool in Morogoro. Renée en nog een andere vso’er hadden al met deze school samengewerkt en het was echt fijn om te zijn wat een schoolvoorbeeld zij zijn in de kleinste klasjes. Erg leuke ervaring en ik ga er zeker nog eens terug!

Het was ook een fijne groep volunteers, een paar echt erg warme mensen ontmoet die ik zeker een bezoekje ga brengen! Hoewel het voor sommigen nog een tijdje zal duren, het regenseizoen maakt een busrit naar daar erg moeilijk en wat te riskant.  De natuur heeft hier nog zo’n grote invloed op het dagelijkse leven erg bijzonder. En erg mooi! Ik geniet elke dag van de vele prachtige vlinders, felgekleurde hagedissen, allerlei bizarre insecten, de zon, blauwe hemel, regenwolken, gigantische bliksems en kletterende regenbuien, felgekleurde bloemen, …