Mijn haar kan in een staartje nu en ik ben mooi bruin:-), dankzij het zwembad in Dodoma dat we soms op zondag bezetten met de girls. Heel welkom nu het hier zo heet en droog is, het heeft een paar keer een beetje geregend (ze noemen het de mango regens), maar was nog niet 'voor echt'. Dodoma is dus super stoffig nu.
Die mango regens blijken hun naam niet gestolen te hebben. Na een lange periode beginnen ze nu terug te verschijnen op de markt. Leuk, want heb nu enkele maanden veel papaya gegeten, wat ik thuis nooit wou proberen zelfs, maar is echt heel lekker met vers limoensap. Bananen, limoenen, komkommers, tomaten, ajuinen en aubergines zijn er altijd. Maar mango blijft m'n favoriet, hoop dat ananas ook snel weer komt (is er wel, maar duur en niet zo heel zoet)!
Over eten gesproken, ik eet sinds een kleine maand veganistisch, en lukt aardig. Zolang ik zelf kook is het best makkelijk en buitenshuis eten lukt ook wel in lokale plaatsen, is toch meestal rijst of ugali met groenten en bonen en voor de Tanzanianen is het vlees natuurlijk erg belangrijk. Enkel in Dar vorige week in de toeristische plaatsen was het lastiger, daar gebruiken ze meer luxeproducten zoals kaas en boter enz. Hier kookt iedereen met zonnebloemolie en kaas eet echt bijna niemand, behalve de 'wazungu'.
Ik heb een slackline gevraagd vanuit Europa en ga me daar eens op toe leggen, leuke afwisseling en hele uitdaging, ben daar zo slecht in! Morgen starten we met een 'hobby-club', ja je hoort het goed, we gaan zelf spulletjes naaien en knutselen:-). Ne mens moet iets doen he, en ondertussen natuurlijk smikkelen en keuvelen, en genieten van de prachtige kleuren van al die stofjes hier. Ook heb ik bij de kleermaakster weer een paar mooie nieuwe creaties laten maken!
De laatste week zijn er wel wat vrienden terug naar huis vertrokken. Ik heb hier al een paar erg goeie vrienden gemaakt, dat is echt bijzonder. Je leeft allemaal ongeveer hetzelfde nieuwe leven en bent erg op elkaar aangewezen. Kan weleens een erg beperkend gevoel geven, maar zorgt ook snel voor bijzondere banden.
Ik heb ondertussen al twee keer de enige toeristische plek van de Dodoma, Lion's Rock, beklommen. En ik ben zelfs naar 'de club' geweest. Na een heerlijk en overdadig vegan-burger-verjaardagsetentje zijn we met een stuk of acht naar Club 84 getrokken. Een 'echte' club met verlichte dansvloer en al:-). Weet ik veel eigenlijk, heb in Europa nog nooit een voet in een club gezet! Grappige ervaring, goed dat we met genoeg waren en een paar stevige kerels bij hadden, want die Tanzanianen kennen echt geen persoonlijke ruimte. De muziek was erg oude westerse dansmuziek, of nummers als 'I'm a barbiegirl', en natuurlijk de onvermijdelijke Bongo Flavo. Die hoor je altijd en overal, in de daladala, op straat en dus ook in de club. Leuk voor even, maar allemaal één pot nat na een tijdje. En ja geluidsgrenzen/overlast is hier ook totaal onbekend, zo luid mogelijk en dat doet pijn uit die brolboxen:-)!
Er is een wijnmakerij (of hoe heet dat in het Nederlands?) in Hombolo en dus heeft Dodoma als enige stad in Tanzania echte wijn, die nog te drinken is ook! En als ik dat zeg...of misschien juist niet veel betekenend dan:-). Tja voor alles in Tanzania is het belangrijk, hou je verwachtingen laag! En dan zijn dingen echt plots zo goed.
No comments:
Post a Comment